Binlerce yıl öncesinde doğal yapısı değişmeden bir çok eşya ve silah olarak kullanılmış daha sonra insanoğlunun gereksinimleri doğrultusunda şekillenmiş.
Sağlamlığı, görünüşündeki sertlik kadar zarifliği ile sanat dallarından biri olan heykel sanıtınında temel yapı malzemesi olmuş. Hititler, Eski Mısırlılar, Frigyalılar, Mezopotamya Medeniyeti, Persler, Lidyalılar, Eski Yunanlılar, Romalılar, Selçuklular, Osmanlılar ve daha birçok medeniyet günümüze kadar gelen, tarihe ışık tutan heykellerinde ve yapılarında mermeri kullanmışlar.
Medeniyetlerin beşiği kabul edilen Anadolu’da, mermerciliğin ilk örnekleri ortaya çıkmış, özellikle Helenistik Dönem’de ve Roma İmparatorluğu Dönemi’nde mermercilik altın çağını yaşamış. MÖ 1600’lü yıllarda, Hititlerle Yasemek’de (Gaziantep) başlayan sanatsal anlamda ilk mermercilik, Arkaik Dönem’de (MÖ 1050-470) Efes’te, Helenistik Dönem’de (MÖ 300-30) Bergama’da ve Roma Dönemi’nde (MÖ 30- MS 395) Aphrodisias’da kurulan mermercilik okulları ile Anadolu’da büyük gelişim göstermiş.
Çok eski çağlardan bu yana medeniyetlerin kurulmasında ve kültürlerin gelişmesinde önemli bir yeri olan mermer, işlevselliğinin yanısıra estetik ve sanat alanında da ayrıcalığı devam ettirmiş. Mısır tapınaklarından Yunan akropollerine, Gotik tarzı katedrallerden Rönesans’a ait eserlere, Selçuklu ve Osmanlı sarayları, hamamları, camileri ve çeşmelerinden modern çağın yapılarına kadar varlığını sürdürmektektedir. Ana kullanım alanları güzel sanatlar ve dekorasyon olmasına rağmen özellikle inşaat sektörü, mermerin en geniş kullanım alanı olmuştur. Giderek artan işçilik kalitesi ve çeşitliliği ile ev dekorasyonlarınında vazgeçilmesi olmuş. Binaların iç ve dış kaplamaları, dekorasyon işleri, özellikle mutfak, balkon, merdiven ve mutfak-banyo en sık kullanılan yerlerdir.
Doğanın bize sunduğu bu muhteşem taş hayatımızın her alanında sağlam yapısı ve zerafetiye varolmaya devam edecektir.
